ΑΘΗΝΑ: Σισίνη 18 & Ηριδανού Τ.Κ. 115 28 | Τ.: 210 7264700 F.: 210 7293631 (κεντρικό κτήριο), Ορμινίου 38 Τ.Κ. 115 28

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Τσιμισκή 43 Τ.Κ. 546 23 | Τ.: 2310 278271 (κεντρικό κτήριο), Βασ. Ηρακλείου 40 Τ.Κ. 546 23 (φυσικοθεραπευτήριο) Τ: 2310 278249

Παγκόσμια Ημέρα για τη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) – Ενημέρωση από τον ΕΔΟΕΑΠ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Παγκόσμια Ημέρα για τη Χρόνια Αποφρακτική
Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) – Ενημέρωση από τον ΕΔΟΕΑΠ

 

Την ευαισθητοποίηση των ασφαλισμένων του έναντι της Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ) επιδιώκει ο ΕΔΟΕΑΠ, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ΧΑΠ στις 15 Νοεμβρίου.

Σύμφωνα με την Ένωση Πνευμονολόγων Ελλάδας, η ΧΑΠ αποτελεί «μακροχρόνια ασθένεια, που προκαλεί φλεγμονή στους πνεύμονες, κατεστραμμένο ιστό των πνευμόνων και στένωση των αεραγωγών, καθιστώντας δύσκολη την αναπνοή».  Αν και μη θεραπεύσιμη, η ΧΑΠ ελέγχεται  – πάντοτε με την αρωγή του πνευμονολόγου – με συνέπεια να μην εξελίσσεται. Βασική αιτία της ΧΑΠ είναι το κάπνισμα. Ρόλο, ωστόσο, μπορεί να παίξουν ενδογενείς παράγοντες (έλλειψη ενζύμου), αλλά και εξωγενείς, όπως συγκεκριμένες εργασιακές συνθήκες ή η μόλυνση του περιβάλλοντος. Τα συμπτώματα της ΧΑΠ είναι κατά κανόνα η δύσπνοια και ο χρόνιος βήχας, με ή χωρίς φλέγμα. Αυτά πρέπει να κινήσουν την υποψία, ώστε να επισκεφθούμε τον πνευμονολόγο και να γίνει η διάγνωση, που διενεργείται αποκλειστικά με τη σπιρομέτρηση. Με την πάροδο του χρόνου, οι νοσούντες μπορεί να εμφανίσουν  κόπωση, ανορεξία και απώλεια βάρους. Βασικό χαρακτηριστικό της ασθένειας είναι οι περίοδοι επιδείνωσης των συμπτωμάτων, γνωστές ως παροξύνσεις. Μπορεί να προκληθούν από λοιμώξεις ή έκθεση σε υψηλή ατμοσφαιρική ρύπανση. Τα συμπτώματα της ΧΑΠ επιδεινώνονται με το πέρασμα του χρόνου και οι εξάρσεις δύναται να επιταχύνουν την πρόοδο της νόσου.

Το τετράπτυχο ελέγχου συνίσταται στην παρότρυνση-υποστήριξη του ασθενούς να διακόψει το κάπνισμα, στη μείωση της έκθεσής του σε εξωτερική ατμοσφαιρική ρύπανση, στην εκγύμνασή του και στην πρόληψη των εξάρσεων μέσω του εμβολιασμού. Με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, συνδυαστικά με την παροχή κοινωνικής, ψυχολογικής και πνευματικής υποστήριξης, ο ασθενής βελτιώνεται και η νόσος αναχαιτίζεται.