Θα μιλάμε για καιρό για τη δύσκολη οικονομική συγκυρία και τις επιπτώσεις της στη ζωή όλων μας. Οπως κάθε οικογένεια κάνει τα κουμάντα της, έτσι και η μεγάλη οικογένεια των ανθρώπων του Τύπου και της Ενημέρωσης, δηλαδή, ο ΕΔΟΕΑΠ , απέναντι στις προκλήσεις του καιρού μας, επαναπροσδιορίζει τις προτεραιότητες του με κριτήρια οικονομικά και κοινωνικά. Δηλαδή, προσπαθεί να διασφαλίσει την παροχή των καλύτερων όρων για τη διασφάλιση της υγείας ,της πρωτοβάθμιας φροντίδας και της περίθαλψης ενεργών μελών και συνταξιούχων, άμεσων και έμμεσων με προοπτική μέλλοντος.
Και όπως συμβαίνει κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες, η ίδια η περίσκεψη που πρέπει να επιδειχθεί, διαμορφώνει καλούς και χρήσιμους κανόνες αυτοπροστασίας και αυτοσυντήρησης.
Ίσως η κρίση που βιώνουμε είναι μια ευκαιρία για να δούμε με άλλη ματιά τα δεδομένα μας και να επωφεληθούμε από τις αποφάσεις που όλοι θα λάβουμε.
Είναι όπως όταν βγαίνεις από μια σοβαρή αρρώστια και αναθεωρείς τη ζωή με νέα ματιά για να πορευτείς καλύτερα..
Ας δούμε, λοιπόν ,αν έχουν λόγο ανησυχίας όσα μέλη του ΕΔΟΕΑΠ που φοβούνται ότι η λήψη αναγκαίων μέτρων θα πλήξει το μεγάλο αγαθό της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Πρόκειται για ακριβώς το αντίθετο. Και μάλιστα η προσπάθεια νοικοκυρέματος του ΕΔΟΕΑΠ διασφαλίζει πριν απ’ όλα την υγεία των ίδιων των μελών του. Κορυφαίο παράδειγμα ο τομέας του φαρμάκου. Αν και κάθε χρόνο στη χώρα μας αυξάνονται κατακόρυφα οι δαπάνες για τα φάρμακα, δεν βελτιώνεται η ποιότητα της περίθαλψης ,ούτε υποστηρίζεται αποτελεσματικότερα η υγεία των πολιτών. Ένα ποσοστό των εισαγωγών στα νοσοκομεία , οφείλεται σε κακή χρήση ή υπερκατανάλωση φαρμάκου (παράδειγμα . γαστρορραγία από λήψη ασπιρίνης ή αντιφλεγμονωδών).
Μόνο στον τόπο μας η κατανάλωση αντιβιοτικών παραμένει υψηλή ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες . Και δεν μιλάμε μόνο για το κόστος που επιβαρύνει τα ασφαλιστικά ταμεία, μιλάμε και για το κόστος στην υγεία μας αφού έχουμε εξαντλήσει τη δραστικότητα των αντιβιοτικών με εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες για όλο τον πληθυσμό.
Από τις παραπάνω διαπιστώσεις δεν εξαιρείται ο ΕΔΟΕΑΠ.
Αντιβιοτικά, αγχολυτικά, αντικαταθλιπτικά , παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη και όχι μόνο, κυριαρχούν πριν απ όλα στη συνείδηση μας αφού τα έχουμε συνδέσει με τη διατήρηση της καλής μας ψυχοσωματικής κατάστασης .
Το φάρμακο είναι κοινωνικό αγαθό ή τουλάχιστον έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζουμε. Αυτό συνεπάγεται την ευθύνη όλων όσων σχετίζονται με τη διαχείριση του και μιας και μιλάμε για τον ΕΔΟΕΑΠ, την ευθύνη διοίκησης, ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και ασφαλισμένων όλων των γενεών. Κανείς ασφαλισμένος μας με αντικειμενικά προβλήματα υγείας , με χρόνια προβλήματα, με ανίατες παθήσεις, με αναπηρίες, δεν θα μείνει χωρίς τα φάρμακα του ανεξαρτήτως κόστους.
Όσα μέτρα λαμβάνονται ανταποκρίνονται κυριολεκτικά σε ιατρικές συστάσεις και συμβουλές. Καλό είναι να γίνει η δυσμενής συγκυρία η αφορμή και για την έγκυρη ενημέρωση σχετικά με την ασφαλή χρήση των φαρμάκων και τη θωράκιση όλων μας απέναντι σε προς διαχείριση προβλήματα υγείας. Δηλαδή, για μιαν υπεύθυνη στάση ΟΛΩΝ ΜΑΣ.
Το φάρμακο για να επανέλθουμε είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα υπόθεση. Αφορά σε όλες τις ομάδες του πληθυσμού. Παιδιά , εγκύους, άντρες, γυναίκες , νέους και μεγάλης ηλικίας, υπερήλικες, άτομα με ιδιαίτερο ιστορικό. Γι αυτό και επιτρέπεται ή απαγορεύεται η χρήση του, εξατομικεύεται η δοσολογία του, πρέπει να δίνονται σαφείς και αυστηρές οδηγίες σχετικά με τη λήψη του-δεδομένα που αλλάζουν ανάλογα με την ηλικία, τον σωματότυπο, την κατάσταση της ηπατικής και νεφρικής λειτουργίας κ.ά.
Μια μερίδα μελών μας που έχει την ιδιαίτερη φροντίδα του ΕΔΟΕΑΠ είναι το σύνολο των συνταξιούχων του με τα πολλά και χρόνια προβλήματα υγείας (μικρά ή σοβαρά). Οι μεγαλύτερες ηλικίες είναι αυτές που χρειάζονται ιδιαίτερη πληροφόρηση σχετικά με το φάρμακο «τους». Γιατί παίρνουν πολλά και διαφορετικά, γιατί έχουν πιθανές μειωμένες λειτουργίες- ακοή, όραση, μνήμη, γιατί εμποδίζονται από εκφυλιστικά νοσήματα όπως οι αρθρίτιδες, γιατί ζουν μόνοι τους, με αποτέλεσμα να μην τηρούν με ακρίβεια τις οδηγίες για τη λήψη των φαρμάκων .Γιατί μπορεί να κάνουν συνδυασμούς φαρμακευτικών ουσιών με σοβαρότατες αλληλεπιδράσεις και ανεπιθύμητες ενέργειες. Και βέβαια γιατί συχνότατα καταφεύγουν στο φάρμακο αντί να υιοθετήσουν μιαν υγιεινότερη στάση στην καθημερινότητα τους(στο μέτρο του δυνατού ασφαλώς). Ας πούμε να προτιμήσουν τη σωστή διατροφή-φρούτα λαχανικά – από το καταπότι για τη δυσκοιλιότητα. Τη θερμοφόρα για την οσφυαλγία. Το περπάτημα και την ήπια άσκηση για τη δυσκαμψία. Τον περίπατο για τη κακή κυκλοφορία .
Πολύ σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων άρα και στη χορήγηση φαρμάκων ή την παραπομπή για εργαστηριακές ή άλλες εξετάσεις, παίζει το ιστορικό μας. Αυτό καθοδηγεί την ιατρική σκέψη συμβάλει στη σωστή διάγνωση και τις συνακόλουθες ιατρικές αποφάσεις . Με βάση τα παραπάνω αξιολογείται και η συχνότητα των εργαστηριακών πχ. εξετάσεων. Γιατί τι νόημα έχει ο έλεγχος της χοληστερίνης ή των τριγλυκεριδίων μας όταν δεν ακολουθούμε την διατροφική αγωγή που μας έχει υποδειχθεί; Επίσης τι νόημα έχει η συχνή καταφυγή σε διαγνωστικές μεθόδους που απλά επιβεβαιώνουν τα υπάρχοντα προβλήματα υγείας;
Για να είμαστε ακριβείς ,οι επισημάνσεις μας -που φυσικά τίθενται στην κρίσησας ,αφορούν σε όλες τις ηλικιακές ομάδες των ασφαλισμένων μας. Η περιφρούρηση της υγείας μας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες κληρονομικούς, ατομικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς, καθημερινή στάση ζωής.Και φυσικά από έναν ΙΣΧΥΡΌ ΦΟΡΕΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ. Γι αυτό σήμερα, περισσότερο από ποτέ απαιτείται συνεργασία όλων μας.
Ντόρα Κωνσταντίνου
Γενικός Ιατρός ΕΔΟΕΑΠ